Benim Yakışıklı Oğlum

2003 yılının yaz ayında oğlumun ısrarına hayır diyemediğim bir Pazar gününde köpek çiftliğine  ailece yaptığımız bir ziyaret sırasında onunla tanıştım. Çiftlikteki yüzlerce köpeğin arasında gözüme takıldı, oğlumun ve eşimin isteği kurt köpek cinsinden yanaydı. O güne kadar ne bir köpeğe ilgim ne de temasım olmuştu, hatta ilk ogün Labrodor cinsiyle tanışıyordum. Tarçın rengi tüyleri, pofuduk pofuduk patileriyle kafesinin parmaklıklarından masum masum bakışı beni benden almıştı. O anda kararımı verdim ‘ben bu yakışıklıyı istiyorum’ eğer ailemize katılacak ise kesinlikle bu minik beyefendi olmalı dedim. Tahmin ettiğiniz gibi, evimize alıp geldik, Labrodorlar aşırı enerjik, meraklı, oyuncu ve en önemlisi de obur mu obur köpeklerdir. Şimdiye kadar oğlumun CAT marka ayakkabıları, bahçe mobilyalarımın kolları, bahçe hortumu, terlikler, bahçe aletlerinin tahta sapları çöp torbalarındaki yemek artıkları, mama kovasını bulursa onu bile kemiren küçük yaramaz bundan 6 ay önce yine önümüzde fenalaştı, veterinerimizin müdahalede bulunduğu 3 zorlu günün sonunda 1,5 mt uzunluğunda çöp torbası bağırsağının şeklini alıp çıktığında o da bizde rahat nefes aldık.Dün akşam üzeri yine nefes alamaz olunca veterinerimiz yine sert bir şey yuttuğunu söyledi, her zaman ki yaramazlığı gözüyle baktım olaya lakin bu sefer o kadar şanslı değildi, gecenin ilerleyen saatlerinde onu kaybettik. Yuttuğu şey, ağaçtan düşmüş ham bir ayva idi. Eğer evcil hayvan beslemediyseniz şu an anlattıklarım size bir anlam ifade etmeyecektir, zaman içinde onunla yaşadığınız o kadar çok anı birikiyor ki, bilin ki hayvan dediğimiz, (bunu söylerkensesimizdeki aşağılama tınısıyla) canlılar size herkesten yakın, fedakar, sevgiden başka hiçbir beklentisi olmayan sizin can dostlarınızdır, verdiğiniz değerin karşılığını beklemeseniz bile size sadakatini her an sunarlar. Üzüntümüz gerçekten çok büyük, bugün ona minik bir mezar kazdık ve cansız bedenini okşayarak onu gömdük. Ayşe Arman’ın birkaç gün önceki yazısında tavşanını kaybedişini ve gömülme olayını anlatan yazısını okumuş ve çok etkilenmiştim ve şu an ben o duyguları yaşıyorum. Tahmin edersiniz ki onu her an görebileceğim ve hatırlayacağım bir yere gömdük. Tanrım hiç birimize sevdiklerimizi kaybetme acısı yaşatmasın. Sevgiyle ve sağlıcakla kalın.